ANLAM

     

Geceleri uyuyamıyoruz,gündüzleri uyuyamıyoruz ve akşamları kalkamıyoruz...

Yorgun ve hantallaşan bedenlerimizle sokakları karışlıyoruz geceleri. Bir taksi kornaya basıyor, dönüp bakmıyoruz bile. Cebimizde biriken demir paraların hesabını tutuyoruz bi dal sigara niyetine. Ve tanıdık bir mekana gidip çay içiyoruz,bira içiyoruz,ikram edilen tuzlu fıstığı yiyoruz. Yediklerimiz mekanlardan, içtiklerimiz hesap defterlerinden soruluyor çoğu zaman...
  Ve ben böyle zamanlarda , genellikle  masalarda yenilen tuzlu fıstığa bakıyorum. Bu bakışım , masada tuzlu fıstığı  soyanlara hayret edişimdendir hep. Hayretim fıstığın ikram olması ve çılgınca tüketilmesinden gelmiyor,  onun ''tuzlu fıstık '' olmasından geliyor. Eğer tuzlu fıstığı soyarsan tuzu gider  ve tuzlu fıstık kabuğu masalarda anlamsızlaşan bir eylem haline gelir. Fıstık dediğin tuzlu olur ,ve ben  fıstığın tuzlu oluşunu hiç sorgulamadım.Neden fıstığı tuzlu yaptıkları beni ilgilendirmiyor.  Benim ilgilendiğim nokta tuzlu fıstığın , tuzsuz ve kabuksuz tüketilmesi.
 Tuzlu fıstık bana biranın yanında  sadece çerez olarak gelmez. Tuzlu fıstık bana  hoş geldin olarak gelir. Dostluğun,değerin bir göstergesidir tuzlu fıstık.Ve tuzlu fıstığın bir anda tüketilen ucuz bir çerez muamelesi görmesi  beni hep derinden etkiler. Uzaktan izlediğim masalarda en çok fıstık tüketenler  hep konuşanlardır ve hep konuşanlar ,çok konuşanlar ve ondan bundan konuşanlar hep bana kendini gizleme halleri olarak gelir . Gizleme halleri içerisinde, el tuzlu fıstığı soyarken, dudaklar durmadan kıpırdar ve mola niyetine arada bir küçük çerezcik atılır ağza . Ve bazı masalarda , bazı insanların tuzlu fıstığı  hak ettiği gibi yediğini görürüm. O insanlar tuzlu fıstık tanesini önce parmaklarının arasına alır ve sonra tuzlarına bakar. Belki o tuz taneciklerinden ben gibi , slüetler-şekiller  yakalarlar ve daha sonra yavaşça ağzına atarlar . Tuzlu fıstığın ardından  bir yudum bira alınır ve eğer masanda birisi oturuyorsa onunla sohbete devam edilir.
Evet , tuzlu fıstığı hakkıyla yiyenlerin sohbetleri  meze gibi gelmez  ve bir kaç tabak fıstıktan sonra muhabbet daha da koyulaşır. Tuzlu fıstık sonrasında  tuzdan buruşan dudaklar ve kuruyan boğaz vardır. Ve buruşan dudaklar  daha iyi tutar sigarayı ve kuruyan boğaz daha iyi yudumlar birayı.
  Yani tuzlu fıstığı hak ettiği gibi yiyenler , yani öylesine masaya oturmayanlar ve öylesine konuşmayanlar gibi gelir bana.
  Ve masada kalan tuzlu fıstık kırıntıları geceye bizimle devam etmez. Geceye müzik eşlik eder ve müziğe anlam eşlik eder.
  Ve uyumayıp müzik dinlediğim geceler en çok anlamın anlamını düşünürüm. Anlamlar bütününe sıkışan bedenlerimizin , kanlı gözlerle biten gecelerin sabahını düşünürüm. Gözlerime kum serpiştiren gecelere kızmayıp , sabahın seherini pencereden izlemeye odaklanırım ... Ve sonra derim ki '' uyunmayan geceler ,uyunmayan sabahlar ve masadan kalkılmayan akşamlar iyi ki varlar ''

 Sema Yayla